227ـ باور این خط‌خطی‌های نقشه شرک است!

فرهنگ ما لابد یک فاصله‌ای دارد با آن فرهنگی که امام زمان(عج) می‌خواهد روی آن حکومت جهانی خود را سوار کند، که همچنان دوران غیبت به درازا کشیده و ظهور محقق نشده است. به گمانم یکی از آن فاصله‌های فرهنگی مهم ما با آن چه که باید باشد، عدم درک امت واحده است. ما ایرانی و غیر ایرانی نداریم؛ مسلمان و غیر مسلمان داریم؛ فوقش شیعه و غیر شیعه داریم. این مرزهایی که بین کشورهای اسلامی هست، انگلیسی است، پس باور کردنشان شرک است.
این روایت را بخوانید. بعد ترجمه‌اش را هم می‌گذارم. عنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع‏ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِذَا دَخَلَ رَجُلٌ بَلْدَةً فَهُوَ ضَيْفٌ عَلَى مَنْ بِهَا مِنْ أَهْلِ دِينِهِ حَتَّى يَرْحَلَ عَنْهُمْ وَ لَا يَنْبَغِي لِلضَّيْفِ أَنْ يَصُومَ إِلَّا بِإِذْنِهِمْ لِئَلَّا يَعْمَلُوا الشَّيْ‏ءَ فَيَفْسُدَ عَلَيْهِمْ وَ لَا يَنْبَغِي لَهُمْ أَنْ يَصُومُوا إِلَّا بِإِذْنِ الضَّيْفِ لِئَلَّا يَحْتَشِمَهُمْ  فَيَشْتَهِيَ الطَّعَامَ فَيَتْرُكَهُ لَهُمْ. [الكافي/ج4/ص152] یعنی اگر کسی وارد شهری شود تا وقتی که آنجاست، مهمان هم‌کیشان خود اوست. این مهمان هم نبایستی بدون اجازه‌ی میزبان‌ها روزه بگیرد مبادا چیزی پخته باشند و خراب شود ـ معلوم می‌شود مهمان می‌تواند قصد ده روز هم بکند و روزه هم بگیرد ـ آنها هم نباید بدون اجازه‌ی او روزه بگیرند که مبادا او میل داشته باشد و از خجالت آنها چیزی نخورد! یعنی فرض رسول خدا(ص) این است که مسافر چند روزی با صاحب‌خانه هم‌سفره باشد! این چیزی که رسول خدا(ص) فرمود زائر و غیر زائر هم ندارد، مخصوص شهرهای زیارتی هم نیست؛ کلا مسافر مهمان است. 
دیگر نرخ شاه‌عباسی‌اش این است که در اطراف حرم‌ها و زیارت‌گاه‌های ما سالی دوازده ماه، موکب و ایستگاه‌های صلواتی مخصوص مسافرین باشد. ما اگر این خرج بجا را به سبد خرج و مخارج سالانه‌ی خود اضافه کنیم، خدا هم اضافه می‌کند. از سبد خرج‌هایمان حذفش کردیم، از سبد روزی‌مان هم حذف شذ. فعلا که فرهنگش نیست، تک و توک باید مسافران را هر جوری که می‌توانیم مهمان کنیم تا کم‌کم فرهنگ شود. اگر این فرهنگ در بین ما مردم بود، هیچ وقت کسی جرأت نمی‌کرد قیمت بلیط و درمان و کرایه‌ی هتل را با زائر و مسافر مسلمان چند برابر حساب کند. ما هنوز گیر این خط‌خطی‌های انگلیسیم.